در باب وجه تسمیه سنگان اگر ریشه زردشتی آن را از نظر دور کنیم، قوی ترین اعتبار در نامیدن محل « سنگان » وجود معادن عظیم سنگ آهن در محل است که طبعاً نام خود را به این محل داده اند. بدین ترتیب یا از همان ابتدا نام محل، علم به جزء اول سنگ آهن، شده و سنگان خوانده شده است یا نام معدن را با هر دو جزء ترکیبی به محل داده اند و قصبه را سنگاهن خوانده اند و بعدها در تصاریف ایام بدین شکل در آمده است. گفتنی است که اگر چه اخیراً کشف شده است که معادن سنگ آهن سنگان از نظر حجم ذخایر ابعاد شگفتی دارد ولی به دلالت کتب جغرافیایی قرن هشتم و نهم یعنی نزهت القلوب و جغرافیای حافظ ابرو این معادن از 600-700 سال پیش مورد شناسایی مردم بوده است. بنای مسجد جامع سنگان، از یادگاری های معماری اوایل سده هفتم هجری است. این اثر مذهبی در ابتدا به صورت دو ایوانی ساخته شده و در حال حاضر دارای یک ایوان در ضلع غربی و رواق های طرفین است. در مقابل ایوان قبله، ایوان دیگری در ضلع شرقی قرار داشته که تخریب و شبستانی جایگزین آن شده است. این بنا از جمله مساجد سبک خراسانی می باشد و همانند و همزمان با مسجد زوزن و گناباد است. و آجرهای تراش تلفیق شده با هماهنگی، پایه ها و لچکی های ایوان و رواق ها را زینت داده اند. بر لچکی های ایوان قطعات کتیبه و آجری های قالب زده ای نصب شده که متعلق به بنایی کهن تر از مسجد بوده است. از مشخصات شگفت انگیز مسجد جامع سنگان اینست که در طول زمان زلزله های متعدد پایه های ایوان را به دو سمت خم کرده، بطوری که فاصله پایه ها در مبنا کمتر از فاصله آنها در پاکار طاق است.
آدرس : شهر سنگان 21 کیلومتری شهر خواف